Το κείμενο που παρουσιάζεται παρακάτω γράφτηκε στο πλαίσιο ασκήσεων Δημιουργικής γραφής από την Εκπαιδευόμενη του Α' Κύκλου Σπουδών Μαρία Μιχαλοπούλου.
Συγκεκριμένα, μοιράστηκαν φωτογραφίες προσώπων και ζητήθηκε από τους Εκπαιδευόμενους να πλάσουν ιστορίες για τα πρόσωπα αυτά.
Στο ΣΔΕ Σερρών υλοποιούνται μαθήματα Δημιουργικής Γραφής από την κ. Χριστίνα Μεγαλομύστακα και δίνεται έτσι η δυνατότητα στους Εκπαιδευόμενους να ξεδιπλώσουν πτυχές του εσωτερικού τους κόσμου, να μάθουν να εκφράζονται αρτιότερα στο γραπτό λόγο και να ενδυναμώνονται ψυχικά.
Τα δάκρυα της Λεϊλά.
Τίκ-τίκ oι σταγόνες της βροχής πέφτουν στο τζάμι. Μελαγχολία και θλίψη απλώνονται
στο δωμάτιο. Τα δάκρυα της Λεiλά μοιάζουν με τις βρόχινες σταγόνες.
Ο νους της τρέχει μακριά στη ζωή που ξένοιαστα κυλούσε στη θαλπωρή της
πατρικής οικογένειας, στις καθημερινές χαρές, τα παιχνίδια της με τα αδέρφια
της σ’ ένα μικρό προάστιο του Καίρου, αλλά και στον αγαπημένο της Αλή που τόσο
βίαια αποχωρίστηκε.
Ο Αλή το όμορφο παλικάρι συμπλήρωνε την ευτυχία της. Κάθε φορά που
ξέφευγε από την αυστηρότητα της οικογένειας, έτρεχε να τον συναντήσει στην
εξοχή, να την κλείσει στην αγκαλιά του και να κάνουν όνειρα για το μέλλον.
Ένα απόγευμα όπως τα άλλα, γεμάτη χαρά ξεκίνησε να βρει τον Αλή. Από
μακριά φαινόταν ένα σύννεφο σκόνης να την πλησιάζει. Φοβήθηκε, τραβήχτηκε στην
άκρη. Η καρδιά της άρχισε να χτυπά γρήγορα, η ανάσα της κόπηκε. Μια ομάδα
αγριεμένων καβαλάρηδων την περικύκλωσε. Την έπιασαν, την έδεσαν, την πέταξαν
βίαια πάνω σ’ ένα άλογο. Οι καβαλάρηδες χάθηκαν, μαζί τους και τα όνειρά της.
Για μια στιγμή νόμιζε πως θα ξυπνήσει και όλα θα ήταν όπως πρώτα. Δυστυχώς
η πραγματικότητα ήταν πολύ σκληρή. Βρέθηκε σ’ ένα σκλαβοπάζαρο μαζί με πολλές
άλλες κοπέλες να περιμένει τη μοίρα της. Κάποιος πέταξε ένα πουγκί νομίσματα,
την πήρε, την ανέβασε στο άλογό του και εξαφανίστηκε στα βάθη της ερήμου. Όταν
έφτασαν, κατάλαβε πως βρέθηκε στο χαρέμι ενός σεΐχη.
Πόσες μέρες, πόσοι μήνες, πόσα χρόνια πονεμένα, γεμάτα δάκρυα!
Τώρα το μόνο που την κρατάει στη ζωή είναι η θύμηση του αγαπημένου της
Αλή και μια ελπίδα πως κάποια μέρα θα σμίξει με τον αγαπημένο της.
Μαρία
Μιχαλοπούλου Α1
