Το παρακάτω κείμενο γράφτηκε στο πλαίσιο των μαθημάτων της Δημιουργικής Γραφής από τη Βασιλική Τουφεξή
Πέρασε πολλές φορές από το μυαλό
μου η σκέψη τι θα έκανα αν βρισκόμουν ναυαγός σε ένα ερημικό νησί.
Νομίζω ότι σε ένα τέτοιο μέρος πρέπει
κανείς να είναι ψύχραιμος και να κάνει θετικές σκέψεις, να το δει σαν μια
περιπέτεια. Εγώ λοιπόν σε μια τέτοια περίπτωση θα έκανα πρώτα μια αναγνώριση
στο γύρω χώρο όπου βρισκόμουν και θα έβρισκα ένα καταφύγιο για να προφυλαχτώ από
τις καιρικές συνθήκες.
Θα έψαχνα για νερό και τροφή,
σίγουρα θα έβρισκα καρπούς, ρίζες και στην θάλασσα μύδια, αχιβάδες, ψάρια. Θα
προσπαθούσα να ανάψω φωτιά για να προφυλαχθώ από άγρια ζώα και να μπορώ να ψήσω
το φαγητό μου.
Στην παραλία θα έγραφα με ξύλα τη
λέξη βοήθεια με μεγάλα έντονα γράμματα. Θα πρόσεχα να μην τραυματιστώ και θα
εξερευνούσα το νησί βλέποντας τα όμορφα τοπία του νησιού, πολλά πολύχρωμα
πουλιά, έντομα , εξωτικά λουλούδια, λιμνούλες με μικρούς καταρράκτες να
καταλήγουν σε αυτές και εγώ να κάνω το μπάνιο μου μέσα, παρέα με τα
κελαιδίσματα των πουλιών.
Το όνειρό μου τελειώνει με ένα ελικόπτερο
που με εντοπίζει και με παίρνει μακριά από αυτό το μαγευτικό νησί.
Βασιλική Τουφεξή
